என் மகன் போதைப் பொருள் கடத்தும் ஆட்களுடன் திரிகிறான். அவனைக் காப்பாற்றி என்னிடம் திருப்பி ஒப்படையுங்கள் என்று மையூரனின் நண்பரான , “அன்று சானின்” தந்தை அவுஸ்திரேலியப் பொலிசாரிடம் கேட்டுக்கொண்டுள்ளார். இதன் காரணமாக அவர்கள் இந்தோனேசிய பொலிசாருக்கு அறிவிக்க , அங்கே வைத்து தான் முதன் முதலில் மையூரன் கைதாகியுள்ளார் என்ற தகவல் தற்போது வெளியாக ஆரம்பித்துள்ளது.
ஒரு கொலையை இயல்பான மனிதர்கள் யாராலும் செய்ய முடியாது. அது மிக கொடூரமானது. எந்த செயலாலும் ஒரு கொலையை நியாயப்படுத்தவும் முடியாது. சட்டத்தின் பரிணாம வளர்சியில் மரணதண்டனை தற்போது இல்லாமல் போய் அருகி வருகிறது. பல நாடுகளில் இத்தண்டனையை இல்லாதொழித்துள்ளார்கள். ஆனால் இந்தோனேசியாவில் , எட்டு உயிர்களை குருவி சுடுவதைப் போல சுட்டு வீழ்த்தியிருக்கிறார்கள். தனக்காக நிர்ணயிக்கப்பட்ட மரணத் திகதியை அறிந்துகொண்டு, தனக்காக தயாரிக்கப்பட்ட சவப்பெட்டியை பார்த்துக்கொண்டு, தன்க்காக செய்யப்பட்ட சிலுவையைப் பார்த்துக்கொண்டு , தான் கொலை செய்யப்படும் முறையை அறிந்துகொண்டு பல வருடங்களாக கொடூர வாழ்வை வாழ்ந்துள்ளார் மையூரன்.
அன்றைய காலகட்டத்தில் , இந்தோனேசியாவுக்கும் அவுஸ்திரேலியாவுக்கும் இடையில் போதைப்பொருள் வர்த்தகத்தில் ஈடுபடும் குழுவை இரு நாடுகளும் மிகத் தீவிரமாக தேடி வந்தன. மிகவும் சூட்சுமமாக நடத்தப்பட்ட கடத்தலை கண்டுபிடிப்பதில் இருநாடுகளும் பாரிய சவாலை எதிர்நோக்கியிருந்தன. இந்நிலையில் கடந்த 2005 ஆம் ஆண்டு அவுஸ்திரேலிய பொலிஸாருக்கு அன்று சானின் தந்தையால் ஒரு தகவல் வழங்கப்பட்டது. “எனது மகன் இந்தோனேசியாவுக்கு பயணமாகியுள்ளான். அவனுக்கு போதைப்பொருள் கடத்தல்காரர்களுடன் தொடர்பு இருப்பதாக அறிகிறேன். அந்தக் கடத்தல்காரர்களிடமிருந்து என் மகனை காப்பாற்றித்தாருங்கள்” என்று அந்தத் தந்தை கூறியிருக்கிறார்.
அதனை துரும்பாகக் கொண்டு இருநாட்டுப் பொலிஸாரும் இணைந்து ,அன்று சானை மறைமுகமாக கண்காணிக்கத் தொடங்கினர். அவருடன் தொடர்புடையவர்களையும் பின்தொடர்ந்தனர். இந்நேரத்தில் இந்தோனேசியாவின் தெற்கில் அமைந்துள்ள “குட்டா” மாவட்டத்திலுள்ள விடுதியில் தங்கியிருந்த மூவர் அந்நாட்டுப் புலனாய்வுப் பிரிவினரால் அதிரடியாக கைது செய்யப்பட்டனர். அவர்களில் ஒருவர்தான் மயூரன் சுகுமாரன். கைது செய்யப்பட்டவர்களிடமிருந்து 334 கிராம் ஹெரோயின் கைப்பற்றப்பட்டது. அவர்களிடம் பொலிஸார் மேற்கொண்ட தீவிர விசாரணைகளின் பின்னர் போதைப்பொருள் கடத்தல் குழுவுக்குத் தலைவராக இருந்தார் என்று நம்பப்படுகின்ற அன்று சான் கைது செய்யப்பட்டார். போதைப்பொருள் கடத்தலில் வலைபின்னல் போன்று செயற்பட்ட 9 பேர் பொலிஸாரால் கைது செய்யப்பட்டு சிறைப்படுத்தப்பட்டனர்.
இந்தோனேசியாவிலிருந்து அவுஸ்திரேலியாவுக்கு கடத்தப்படவிருந்த 8.3 கிலோகிராம் போதைப்பொருள் அவர்களிடமிருந்து கைப்பற்றப்பட்டது. இதன் பெறுமதி 3.1 மில்லியன் அமெரிக்க டொலராகும்.இவர்கள் நீண்டகாலமாக போதைப்பொருள் கடத்தலில் ஈடுபட்டு வந்துள்ளதாக புலனாய்வுப் பிரிவினர் உறுதிபடத் தெரிவித்தபோதும் இவ்விடயத்தில் தனக்கு தொடர்பு எதுவும் இல்லை என மயூரன் சுகுமாரன் இறுதிவரை தெரிவித்து வந்தார். 2006 ஆம் ஆண்டு பெப்ரவரி 14 ஆம் திகதி இந்தோனேசியாவின் டென்பசார் மாவட்ட நீதிமன்றம் மயூரனுக்கு மரண தண்டனை விதித்தது. இதனை எதிர்த்து மேன்முறையீடு செய்தபோதும் இந்தோனேசிய உயர் நீதிமன்றம் 2011 ஆம் ஆண்டு ஜுலை 6 ஆம் திகதி மரண தண்டனையை உறுதி செய்தது.
பாலி- 9 என்பதே இந்த கடத்தல் குழுவின் பெயராக இருந்துள்ளது. இதனையடுத்து ஜனாதிபதிக்கு கருணை மனு அளிக்கப்பட்டு ,பல்வேறு மனித உரிமை நிறுவனங்கள் மரண தண்டனைக்கு எதிராக குரல் கொடுத்தன. எனினும் அவை எதுவும் சாத்தியப்படவில்லை. மையூரன் நுசாகம்பங்கனிலுள்ள சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருந்தபோது , சிறைக் கைதிகளுக்கு முன்னுதாரணமாக திகழ்ந்தார். அடிப்படையில் கராட்டே பயின்று பெரும் பட்டம் பெற்றவர் மையூரன். சிறைச்சாலையில் ஏனைய கைதிகளுக்கு ஆங்கிலம், கணனிக் கல்வி, போட்டோஷொப் வடிவமைப்பு ஆகியவற்றை பயிற்றுவித்ததுடன் சித்திரம் வரைதலில் நுட்பங்களையும் கற்றுக்கொடுத்தார். இவ்வாண்டு பெப்ரவரி மாதம் கர்ட்டின் பல்கலைக்கழகம் மயூரனுக்கு “வரைகலை” பட்டத்தை வழங்கியது. அனைத்து கைதிகளுக்கும் முன்னுதாரணமாக திகழ்ந்ததால் சிறைச்சாலையில் 20 கைதிகளை வழிநடத்தும் தலைமைப்பொறுப்பு மயூரனுக்குக் கிடைத்தது.
அன்று சான் தன்னை மாற்றிக்கொண்டார். நிறைய மனமாற்றமடைந்து மதபோதகராக விரும்பினார். அவர் கிறிஸ்தவத்திற்கு மதம் மாறியிருந்தார். கணினியில் அசாதாரண அறிவுடனிருந்தவர், சிறைச்சாலை கைதிகளிற்கும் அதனை கற்றுக் கொடுத்தார். மயூரன் நிறைய சித்திரங்களை வரைய வேண்டும் என இறுதியாக ஆசைப்பட்டார். அதன்படி தன்னுடைய படங்களை வரைந்து இதயத்தில் குண்டுத் துளைப்பது போலவும் கவலையை வெளிக்காட்டுவது போலவும் பல சித்திரங்களை வரைந்தார். மயூரனின் பெற்றோர் சகோதரன், அவரது மனைவி, சகோதரி மற்றும் உறவினர்கள் சிலருடன் திறந்த வெளியில் சில மணிநேரம் கழிப்பதற்கு அவகாசம் வழங்கப்பட்டது. அதுபோல அன்று சான் தனது குடும்பத்தாருடன் தேவாலயத்தில் பொழுதை கழிக்க வேண்டும் என விரும்பினார்.
இவ்விருவருக்கும் இருதயத்தில் துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தி மரண தண்டனை வழங்கப்பட வேண்டும் என்பதே நீதிமன்றத்தின் உத்தரவாகும். மரண தண்டனை நடைமுறை இவ்வாறுதான் அமைவது வழக்கம். நுசாகம்பங்கன் சிறையிலுள்ள மரண தண்டனை வழங்கப்படும் வளாகத்துக்கு கைதிகள் அழைத்துச் செல்லப்படுவர். அவர்கள் நிற்க விரும்புகிறார்களா, அல்லது உட்கார்ந்திருக்க விரும்புகிறார்களா என விசாரிக்கப்படும். அதன் பின்னர் வெள்ளை உடை அணிவிக்கப்பட்டு கை, கால்கள் கட்டப்படும். அவர்கள் தியானம் செய்வதற்காக சரியாக மூன்று நிமிடங்கள் வழங்கப்படும். கைதிகள் சுடப்படும்போது கண்கள் மூடியிருக்க வேண்டுமா அல்லது திறந்திருக்க வேண்டுமா என்பதை அவர்களே முடிவு செய்ய வேண்டும். “என்னைச் சுடும்போது கண்களை திறந்திருப்பதையே விரும்புகிறேன். நான் தைரியசாலியாக இவ்வுலகை விட்டுப் பிரியவே ஆசைப்படுகிறேன்” என மயூரனின் நெருங்கிய நண்பரும் சித்திர ஆசிரியருமான பென் குவால்டியிடம் மயூரன் குறிப்பிட்டுள்ளமையும் இங்கு நினைவுபடுத்த வேண்டும்.
கைதிகள் ஆயத்தமானவுடன் 10 மீற்றர் தூரத்தில் ஆயுதம் தாங்கிய பன்னிருவர் ஆயத்தமாக இருப்பர். மரண தண்டனைக்கான உத்தரவை பிறப்பிக்க சிறை அதிகாரியொருவரும் மரணத்தை உறுதிப்படுத்த மருத்துவர் ஒருவரும் அங்கு வருகை தந்திருப்பர். தண்டனை நிறைவேற்றப்பட்டவுடன் சடலங்களை தண்ணீரில் கழுவி , அதனை உறவினர்களிடம் ஒப்படைப்பார்கள். இந்த தண்டனையும் இதன்படியே நடந்திருக்கும் என தெரிகிறது. தண்டனை பெற்ற மயூரனுக்கும் என்ருவுக்கும் சவப்பெட்டிகள் ஏற்கனவே தயார் செய்யப்பட்டுவிட்டன. அதில் இருவரின் பெயர்களும் குறிப்பிடப்பட்டு 29.04.15 என திகதியிடப்பட்டு ஆத்மா சாந்தியடைவதாக என எழுதப்பட்டுள்ளது. மயூரனினதும் என்ருவினதும் உறவினர்கள் சிறைச்சாலைக்கு முன்னால் கதறி அழுதனர். அவர் வரைந்த ஓவியங்களை சுமந்த வண்ணம் தாய்,தந்தை, சகோதரர்கள் அழுத விதம் நெஞ்சை உருக்கியது. சிறைச்சாலைக்கு வெளியே பதாகைகளை ஏந்தியவண்ணமும் மெழுகுவர்த்திகளை ஏந்தியவண்ணமும் பலர் திரண்டிருந்தனர்.
எனினும் இவை எவையும் இந்தோனேசிய சட்டங்களை வளைக்க போதுமானவையாக இருக்கவில்லை. மரணம் அனைவருக்கும் பொதுவானது. எனினும் அது தண்டனையாக கிடைக்கப்பெறும்போது ஏற்படும் மன அழுத்தமும் விரக்தியும் கொடுமையானதாகும். அவர்கள் பொதைப்பொருள் கடத்தலில் ஈடுபட்டார்கள் தான். அவர்களின் செயலால் பலர் பாதிக்கப்பட்டிருப்பார்கள் என்பதும் உண்மைதான். ஆனால், இதில் குற்றம்சாட்டப்பட்ட மயூரன் மற்றும் அன்று ஆகியோர் புனர்வாழ்விற்குட்படுத்தப்பட்ட நிலையில் உள்ளதாக ,சிறையதிகாரியே சான்றிதழ் வழங்கியிருந்தார். உண்மையில் அவர்கள் முன்னுதாரணம்மிக்கவர்களாக மாறியிருந்தார்கள். இந்த தண்டனையின் மூலம், அவர்களின் திருந்திவாழும் உரிமை பறிக்கப்பட்டுள்ளது. அது தான் நடந்து முடிந்துள்ளது.
0 comments: